همه جا مه عه و من جز هدفم چیزیو نمیبینم :))

یه چشم انداز تصور کن. یه چشم اندازی ک خیلی نزدیکه. مثلا 4 ماه بعد.

یه چشم اندازی ک باعث بشه بتونی بگی ورق برگشت!

یه چشم انداز از تموم چیزایی ک میخوای.

فکرشو بکن راحت میتونی بزنی بیرون و بری عکاسی از جاهای خوب.

بری بگردی بی دغدغه.

دیگه خبری از شهر کوچیک نیس.

از اینکه وای چقدر میری بیرون مبادا بقیه حرف در بیارن نیس.

خبری از این دانشگاه مزخرف و آدمای گاها بیشعورش نیس..

خبری از دوستایی ک تنها دغدغه شون شوهر پولداره نیس!

آدمایی ک سال به سال درس نمیخونن و سرشون همش به حاشیه ها گرمه، خبری از اینا هم نیس :)

فکرشو بکن. میاد بهت میگه خب الی درسو کجا رسوندی؟

راحت میگی هیچی انصراف دادم! احتمالا چشاش چارتا میشه و میگه خب؟ میخوای چیکار کنی؟

و تو میگی هیچی! چون قبول شدم و ثبت نام کردم :)))

خر کیف شدن ک میگن همینه! :دی

+من یه دونه هدف دارم. قراره یه بار هم زندگی کنم. پس از این هدفم دست نمیکشم. اصلا و ابدا! همین یه دونه رو میخوام. تمام.

خدایا قول میدم من تلاشمو بکنم توام یه پ.ش ناقابل بده به ما :)) قربون دستت :))